Als je als voetganger of fietser de tunnel ingaat en letterlijk in de diepte verdwijnt, verlies je tijdelijk het contact met de omliggende omgeving. Hoe prettig is het dan als je in een nieuwe omgeving terecht komt, met een landschap en gebouwen die je kent, maar die er net even anders uitziet. Dit is ons uitgangspunt geweest bij het ontwerp van het kunstwerk. In het ontwerp komt de omgeving van Ede en haar kenmerken terug in de tunnel. Er wordt een nieuwe horizon gecreëerd. De gebruiker zal zich weer ‘thuis’ voelen in zijn of haar vertrouwde omgeving. De dieren vormen de rode draad binnen het kunstwerk en zorgen voor de menselijke maat. Je komt oog in oog met ze te staan, ze begeleiden je op je route door de tunnel en wijzen je de weg door het landschap. 

De kunststof elementen waaruit het kunstwerk bestaat vormen verschillende taferelen binnen het landschap, van noord naar zuid gezien is de route als volgt:

• De herten op de Hoge Veluwe verwelkomen de bezoeker aan het begin van de tunnel, daar waar men direct de diepte ingaat. De heide bloeit. Het landschap gaat over in een akker.
• Bij de onderdoorgang van het Spoorpad waant de bezoeker zich tijdelijk in het bos, een specht ‘timmert aan de weg’ en er staat een witte fiets klaar voor wie een fietstochtje wil maken.
• Dan bezoekt men Landgoed Kernhem en de Brandrode runderen, in het ontwerp zou hier nog een krukje met kazen aan toegevoegd kunnen worden.
• Vervolgens komt men in het diepste gedeelte van de tunnel, de kenmerkende gebouwen van Ede zijn hier te zien, o.a. de molen, de kerk, de voormalige kazerne en de toren van de Enka-fabriek. Dit gedeelte van de tunnel is van bovenuit ook te zien door de gebruikers van de Verlengde Blokkenweg, zij kijken a.h.w. in vogelvlucht neer op de gebouwen.
• Onder de onderdoorgang van de Verlengde Blokkenweg staan de schaapjes ‘op het droge’, de schaapskooi is even verderop zichtbaar aan de horizon van de Ginkelse heide.
• Parachutisten landen op de Ginkelse heide, de link met het verleden is daarmee gelegd evenals de wielen en raderen die symbool staan voor de voormalige Soma-gebouwen.
• Vlak voor het einde van de tunnel, waar de tunnel nog niet zo diep is en de omliggende omgeving vanuit de tunnel zichtbaar is, wroeten een paar wilde zwijnen in de grond.